Page 147 - มฤดกกรุงเก่า | The Old Capital’s Heritage
P. 147

วัดกลาง
                                                                                      ี
                                                                 ธรรมาสน์ยุคหลังรัชกาลท่ ๔ - ๕ ลงมา ทาทรงบุษบก
                                                                                                    �
                                                                 แต่ตัดลวดลายจ�าหลักไม้ออกเหลือเพียงคันทวย บันไดนาค
                                                                                            ้
                                                                                            ั
                                                                           ่
                                                                               ั
                                                                                    ิ
                                                                                          ่
                                                                                   ้
                                                                           ี
                                                                 และปลยอดทจ�าหลกไมปดทองเทานน สวนโครงสรางประดบ
                                                                                                       ้
                                                                                                             ั
                                                                      ี
                                                                                               ่
                                                                                                    �
                                                                                                         ั
                                                                                                    ้
                                                                         ั
                                                                 กระจกสีท่วท้งหลง มีการเขียนลวดลายรดนาประดบพนัก
                                                                           ั
                                                                               ั
                                                                 ธรรมาสน์ โดยเขียนเป็นเร่องราวพระเจ้าสิบชาติ เต ชะ ส  ุ
                                                                                      ื
                                                                 เน มะ ภู จะ นา วิ เว หรือทศชาติชาดก นอกจากนั้นยังมี
                                                                 ภาพธรรมชาติกับสัตว์เลี้ยง เช่น สุกร สุนัข ไก่ ลิง และแพะ
                                                                 คงเป็นสัตว์เลี้ยงประจ�าถิ่นที่พบเห็นได้ในพื้นที่ของช่างเขียน
                                                                 ภาพนั่นเอง






















































                                                                                                        145
   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152