Page 93 - มฤดกกรุงเก่า | The Old Capital’s Heritage
P. 93
(ภาพบนซ้าย)
ึ
ทวารบาลคู่หน่งในวิหารพระอินทร์แปลง เขียนเป็นภาพอสูร
๒ ตนกายสีเขียวและแดง ถือคันศรยืนแท่น เขียนลายดอกไม้ร่วง
บนพื้นหลังสีด�า
(ภาพบนขวา)
ึ
ช่างเขียนภาพพระภิกษุรูปหน่งยืนอยู่ช่องประตูเหนือบันไดของ
อาคารหลังวิหารพระนอนภายในวัดเสนาสนาราม ลักษณะเป็น
ภาพเหมือนบุคคลอย่างจิตรกรรมตะวันตก สันนิษฐานว่าเป็น
พระพรหมเทพาจารย์ (บุญรอด พฺรหฺมเทโว) เจ้าอาวาสรูปแรก
ของวัด นับว่าเป็นภาพเหมือนบุคคลในจิตรกรรมฝาผนังยุคแรกๆ
ของไทยอีกภาพหนึ่ง
(ภาพล่างขวา)
จิตรกรรมภายในซ้มพระป่าเลไลยก์ในวิหารพระอินทร์แปลง ไม่ม ี
ุ
เร่องราว ช่างเขียนทัศนียภาพประกอบด้วยอาคารบ้านเรือน
ื
�
เรือสาเภาอย่างในยุโรป เบ้องล่างภาพเขียนเป็นโรงสี มีทัศนียวิทยา
ื
ใกล้ไกลแบบจิตรกรรมตะวันตก เข้าใจว่าในยุคนั้นมีภาพพิมพ์จาก
ต่างประเทศเข้ามาในเมืองไทย ช่างอาจได้เห็นและน�ามาเป็น
แบบวาด พบภาพเขียนในสมัยรัชกาลที่ ๔ ที่มีลักษณะเดียวกันนี้
ในวัดหลายแห่ง
ี
กล่าวกันว่านับแต่รัชกาลท่ ๔ ได้ “ขรัวอินโข่ง” มาเป็นจิตรกร คต ิ
การเขียนภาพอุดมคติอย่างไทยประเพณีก็มีกล่นอายจิตรกรรม
ิ
ี
ตะวันตกมาผสมผสานมากข้น จนเกิดเป็นสกุลช่างท่เรียกว่า 91
ึ
“สกุลช่างขรัวอินโข่ง”
